Google διαφημίσεις

Μερικά έθιμα του μήνα Αυγούστου


ΠΑΡΟΙΜΙΑ Το Φιλί του Αυγούστου
Όποιος φιλάει τον Αύγουστο , το Μάη θερίζει μόνος.

ΠΑΡΟΙΜΙΑ Το φεγγάρι του Αυγούστου
Τ’ Αυγούστου και του Γεναριού τα δυο χρυσά φεγγάρια.



Την πρώτη Αυγούστου έχουμε ακόμη και τις Δρίμες. Είναι δε οι Δρίμες οι πρώτες έξι μέρες του μήνα που ο λαός μας τις θεωρεί πολύ δυσοίωνες. Αυτές τις μέρες, ορισμένοι ξωμάχοι που ζουν με το φόβο των προλήψεων δεν λούζονται κι ούτε πλένουν ρούχα, γιατί φοβούνται μήπως καταστραφούν τα ρούχα τους. Κι ακόμα, δεν κόβουν ούτε ξύλα, δε σκούζει πουθενά τσεκούρι τέτοιες πρωτομέρες του μήνα. Έτσ, θ'ακούσεις να λένε: "Τ'Αυγούστου οι Δρίμες στα πανιά και του Μαρτιού στα ξύλα". Τα παιδιά τα κλείνουν μέσα τα μεσημέρια, αυτές τις μέρες; και τους λένε: "Μην βγαίνετε έξω, μην περνάτε απόμερα και τρίστρατα, γιατί οι Δρίμες θα σας κάνουν κακό, μεγάλο κακό."

Άλλοι πάλι πιστεύουν πως οι Δρίμες είναι οι Δώδεκα πρώτες μέρες του μήνα κι όχι οι έξι που σου είπα πιο πάνω και πως η κάθε μια απ'τις δώδεκα αντιστοιχεί σ'ένα μήνα της χρονιάς. Γι' αυτό τις λένε και "μερομήνια". Έτσι, οι πιο γνωστικοί κι έμπειροι μεσόκοποι και γέροντες, προμαντεύουν τον καιρό όλου του χρόνου. Μηνολογιάζουν, παρατηρούν δηλαδή, τι καιρός κάνει την κάθε μέρα την εποχή των Δριμών και, πηγαίνοντας στον μήνα που αντιστοιχεί στη μέρα αυτή, κάνουν προγνώσεις και προμαντεύουν τα φερσίματά του αν θά'ναι καλά ή κακά, αν θά'χει κακοκαιρια ή καλοκαιρία κι αν θα φέρει καλοτυχιά για κακοτυχιά.

Οι τσοπάνηδες μάλιστα την πρωταυγουστιά έχουν και τη "σκυλομαντεία". Σηκώνονται πολύ πρωί, βαθιά σχεδόν χαράματα, και κοιτάζουν τα σκυλιά πως κοιμούνται. Κι αν αυτά κοιμούνται ξάπλα με τεντωμένα τα πόδια, λένε: "Καλοχειμωνιά θά'χουμε και γλυκοκαιριά". Αν δούνε όμως πως αυτά κοιμούνται μαζεμένα, κουλουριασμένα με το κεφάλι χωμένο στα πόδια τους, τους ακούς να λένε: "Κακοχειμωνιά θά'χουμε φέτος, κακοχειμωνιά με χιόνια και παγοβροχιές."[...]" (Βασίλη Λαμνάτου, "οι μήνες στην αγροτική και ποιμενική ζωή του λαού μας")




Τα Ημερομήνια:
Παλιότερα το πρώτο δωδεκαήμερο του Αυγούστου χρησίμευε για την πρόβλεψη του καιρού των επόμενων δώδεκα μηνών. Τα καιρικά φαινόμενα της κάθε μέρας (ήλιος, συννεφιά, βροχές…) ήταν ενδεικτικά αυτών που θα επικρατούσαν τον αντίστοιχο μήνα. Έτσι, ο καιρός την 1η Αυγούστου πίστευαν ότι θα ήταν ο καιρός του Σεπτεμβρίου και ο καιρός την 2η Αυγούστου αντίστοιχα του Οκτώβρη, ώστε μ’ αυτόν τον τρόπο να υπολογίζουν όλο το χρόνο.
Τα Λυγκήστεια: Πρόκειται για τοπικό έθιμο της Φλώρινας με σκοπό την συνάντηση των ντόπιων με τους ξενιτεμένους από τον τόπο τους Φλωρινιώτες, είτε βρίσκονται στη χώρα, είτε στο εξωτερικό. Η βραδιά παίρνει τη μορφή πολιτιστικής εκδήλωσης με ζωντανή μουσική, χορούς αλλά και εκθέσεις εικαστικού τύπου. Τα τελευταία χρόνια στην εκδήλωση αυτή παίρνουν μέρος όχι μόνο οι ντόπιοι αλλά και ξένοι τουρίστες που έρχονται για ν’ απολαύσουν το θέαμα.


Δεκαπενταύγουστος.
Σε κάθε γωνιά της Ελλάδας και μια εκκλησία αφιερωμένη στη χάρη της Δέσποινας. Στο Αρχιπέλαγος, κάθε νησί και μια Παναγιά, προστάτιδα των ναυτικών και ενσάρκωση της Μητέρας των μητέρων. Στις «Παναγίες» του Αιγαίου αναβιώνει κάθε χρόνο το «Πάσχα του καλοκαιριού», ένα «χαρμόσυνο πένθος» και ένα προσκύνημα που μαγνητίζει τα πλήθη. Η Μεγαλόχαρη της Τήνου με τα χιλιάδες τάματα, πιο πέρα η μεγαλοπρεπής Εκατονταπυλιανή της Πάρου, το κάτασπρο ξωκλήσι της Παναγιάς της Επανωχωριανής στην Αμοργό, η Παναγία η Σπηλιανή σε ένα μοναδικό σπήλαιο μέσα στο κάστρο των Ιπποτών της Νισύρου και τόσες άλλες, καθεμία με το δικό της χρώμα.

Παμπάλαιες, νεωτεριστικές, μεγαλοπρεπείς, λιτές, «θαυματουργές», στη θάλασσα ή ψηλά στο βουνό, ερημικές ή πολυπάτητες, οι εκκλησίες της Παναγίας γιορτάζουν ανάλογα με τα τοπικά έθιμα και τα παραδοσιακά προϊόντα του κάθε νησιού. Και με μια αίσθηση από την ελληνική αρχαιότητα να πλανάται στην ατμόσφαιρα, από τα θρησκευτικά πανηγύρια δεν θα μπορούσαν να λείπουν οι μουσικές και οι γεύσεις, σαν μια γνώριμη από το παρελθόν θυσία στο Θείο.

Οι ΚΑΛΛΑΣ (Ελληνικής καταγωγής στο Αφγανιστάν)
Η γιορτή του καλοκαιριού λέγεται ΟΥΤΣΑΩ, γιορτάζεται τον "Αύγουστο" σ' ένα ιερό δάσος, όπου περιμένουν τους βοσκούς που θα γυρίσουν απ' τα βουνά, κουβαλώντας τυρί. Η γιορτή είναι αφιερωμένη στον ΣΑΓΙΓΚΟΡ (ΣΑΓΥΡΚΟΣ-ΣΑΤΥΡΟΣ) όπου προσφέρουν ψωμί στο Ιερό του, ενώ με την άφιξη των βοσκών που κουβαλάνε τα καλάθια με το τυρί, το ψωμί μαζί με το τυρί μοιράζεται στους θρησκευτές.

Πίνακας του Bartolome Esteban Perez Murillo (1645-1655)
Παιδιά με σταφύλια και πεπόνι
Παιδιά με σταφύλια και πεπόνι

30.07.2010
Διαβάστηκε: 1798 φορές

[ Back | Home | Top ]
Copyright multimedia-diaktinismos© 2001. All Rights Reserved.
Το σύνολο του περιεχομένου και των υπηρεσιών του vasilopita.gr διατίθεται στους επισκέπτες αυστηρά για προσωπική χρήση. Απαγορεύεται η χρήση ή επανεκπομπή του, σε οποιοδήποτε μέσο, μετά ή άνευ επεξεργασίας, χωρίς γραπτή άδεια του εκδότη.
ΟΡΟΙ ΧΡΗΣΗΣ- ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ-PRIVACY POLICY

Αναπαραγωγή Σελίδας: 0.061 δευ. και 10 Inquiries to a database for 0.004 δευ.